|
 |
|||
 |
||||
 Lombok � maagdelijk witte stranden, warmwaterbronnen, adembenemende watervallen, vredige lagunes, uitgestrekte regenwouden, � Maar voor hoelang nog? De ontdekking door het groottoerisme van dit stukje paradijs op aarde brengt ook de consumptiemaatschappij met zich mee. Gevolg: prijzen stijgen, het gemotoriseerd verkeer wordt drukker, de afvalberg groeit.
Wie zijn wij? Milieuvriendelijk afvalbeheer behoeft niet veel geld � alleen opvoeding, begeleiding en wat inspanning, zegt Els (Houttave). Ik hou van de mensen van Lombok en ik voel dat ik hier een verschil kan maken. De mensen zijn geïnteresseerd en nieuwsgierig; ze zijn niet dom, ze hebben alleen een tekort aan educatie. - The Lombok Guide. Grenzeloos Milieu vzw is een non-profit vereniging ten voordele van het grenzeloze (!) milieu én de arme bevolking in Indonesië via begeleiding van afvalbeheer en geboortebeperking. Deze feitelijke vereniging werd op 15 september 2011 door Els Houttave & Elske Vervaet opgericht en draait volledig op onbezoldigde medewerkers. Vaste actieve medewerkers zijn Roy Lievens, Myriam Lamaire en Ramses Deforce. Ze verwelkomen iedereen die zich geroepen voelt! Wat doen wij ? In de praktijk is Els Houttave, compostmeester in België sedert vele jaren, al heel lang bezig met dit project. Zij gaat zes maanden per jaar naar Lombok, meestal tussen september en maart. Ze kent de taal en de plaatselijke gewoontes zeer goed daar ze zelf een aantal jaren in het naburige Maleisië gewoond heeft. Toch vergde het jaren om, als blanke én als vrouw, tot de gedachtewereld van deze arme mensen door te dringen en de diepgewortelde denkpatronen te doorbreken. De keuze viel op het armere Lombok omdat het onderontwikkeld is (mensen, infrastructuur). Gezien de overbevolking in Bali is het toerisme zich de laatste jaren zich meer en meer beginnen te richten op het eiland Lombok. De doelstelling van Grenzeloos Milieu vzw is de ecologische voetafdruk verlagen én de levenskwaliteit verhogen. Dit betekent vooral de (jong)volwassenen en kinderen bewust maken van het feit dat de toegenomen C02 uitstoot door verbranding van afval en verhoogde uitlaatgassen (brommers, generators elektriciteit, steenkoolcentrales) vervuilend zijn. Dat afval dumpen hun leven, dat van hun kinderen én hun loslopende hoevedieren (kippen, koeien, geiten) in gevaar brengt (cfr foto). Maar het meeste werk gaat naar het hen effectief begeleiden in het beheren van afval (preventie, sortering en recyclage). En last but not least worden de vrouwen en meisjes gesensibiliseerd om bewust met nieuw leven om te gaan (geboortebeperking omwille van hun levenskwaliteit én de overbevolking omdat er te weinig beschikbare landbouwgrond is). Wat zijn onze projecten? Concrete projecten zijn onder andere:
Projecten in ontwikkeling:
Non-timber forest products: Domesticeren van wilde bijen met oog op het oogsten van honing als alternatief inkomen voor houtkap. Dit project wordt geleid door Indriadno en ondersteund door Grenzeloos Milieu. Van de gelegenheid wordt meteen gebruik gemaakt om onderzoek door universiteitsstudenten te laten voeren. Honing alleen is niet genoeg om de lokale bewoners van het woud een degelijk inkomen te verschaffen. Dus bieden we nog meer alternatieven. Men leert hen duurzaam, biologisch telen van onder andere geelwortel, gember, koffie, cacao, kruidnagel en palmsap. Onze methode is arbeidsintensief maar de kwaliteit van de eindproducten is buitengewoon hoog. Melkgeiten voor Bukit Lolat: We werken mee aan een project opgestart in 2011 door Idriatno, een docent woudbeheer van de universiteit van Mataram, nl. het domesticeren van wilde bijen en het houden van melkgeiten in ruil voor het afschaffen van de houtkap in Bukit Lolat, een arm, moeilijk bereikbaar en elektriciteitsloos dorp op de heuvels rond Mataram. Het is duidelijk dat de honing alleen hun inkomen van de houtkap niet zal vervangen en we zouden melkgeiten houden en er geitenkaas voor de toeristische markt van maken. In een eerste fase willen we leveren aan de hotels, in 2e fase een ecoroute uitbouwen naar Bukit Lolat, waar je nu met moeite met de bromfiets naartoe kan. Onze concrete inbreng is het aanleren om die route proper te houden, het leren maken van kaas, het leren produceren van biogas (met de uitwerpselen van de melkgeiten), een koelingssysteem op touw zetten op basis van zonneënergie. Dit project vraagt veel geduld maar ook veel opstartgeld want een Indonesische melkgeit van 5 maanden kost in Indonesië ongeveer 280 €euro en heeft maximum 3l melk per dag, terwijl de officiële minimumwedde ongeveer €45 euro bedraagt (maar er zijn mensen die werken voor €25 euro per maand, 6 dagen per week).Ter vergelijking: In België kost een volwassen melkgeit amper € 150 en geeft 5 a 7l melk per dag. De minimumwedde in België ligt boven de €1000 voor 5 werkdagen per week en betaald verlof. Wij geven niets gratis maar zouden 10 melkgeiten aankopen en de prijs van Indonesische vleesgeiten willen vorderen (€35/st). Wij hebben uw steun nodig.. Toekomstige projecten:
Wat kan jij doen?
Fiskaal aftrekbaar
Interessante links GROSA (de Gemeentelijke Raad voor Ontwikkelingssamenwerking Asse; Low Impact Man – Steven Vromman, We hebben maar één planeet – Steven Vromman & Ilona Plichart; VLACO filmpje over Indonesië (you tube) – VLACO = Vlaamse compostmeesters Greanpeace over palmolie Duta Palma's filthy palm oil
101 East: The price of palm oil
Plastic Paradise Movie Raising pollution awareness
 |
 |
||||||
 |
|||||||
vervuiling, ...) en hoe ze hun eigen (kleine) ecologische voetafdruk kunnen verminderen. Sexuele voorlichting komt ook aan bod.
Er worden o.a. volgende zaken aangeleerd: hand- en tandhygiëne, zang en dans, ademhalingsoefeningen, boetseren, creatief zijn met afval. Ook worden er soms educatieve filmpjes in het Engels of het Indonesisch getoond. De bedoeling is niet alleen de kinderen iets bij te brengen, vooral ivm milieu, maar ook vooral hen vertrouwd te raken met ons centrum. 
.Het tropische klimaat is zodanig vochtig dat de klassieke toiletten een broedhaard voor bacteriën en microben zijn. De amoniak produceert er zich heel gemakkelijk en dit zorgt voor geurhinder en is niet hygiënisch. In het droogseizoen is er vaak geen water en moeten de mensen ver gaan om aan water te geraken. De compostwc is hier de oplossing, waarbij water om door te spoelen vervangen wordt door houtschavelingen, droge takjes, bladeren. Naast dit toilet moet er echter water voorzien blijven want de Indonesiërs hebben de gewoonte hun achterwerk af te wassen (in plaats van wc-papier te gebruiken, wat op zich milieuvriendelijker is). Bedoeling is een paar toiletten gratis te bouwen, momenteel staat er maar één maar we hebben er meer nodig, indien we ze niet gratis ter beschikking stellen zullen de mensen ze zeker niet gebruiken, dus zoeken we hiervoor sponsors. 
Onlangs is er een probleem geweest met ethanol waarbij een paar toeristen vergiftigd werden. De lokale bevolking maakt zelf alcohol maar die is gevaarlijk. Er zijn hotels die hun glazen flessen kapot maken zodat ze niet kunnen gebruikt worden voor de arak. De glazen scherven komen ofwel in de zee ofwel in de grond terecht. We willen deze flessen als bouwmateriaal gebruiken (muren zonder cement) of in de grond steken om het water weg te leiden naar een bepaalde plaats. We zoeken nog meer opties voor het hergebruik van glazen flessen. Alle ideeën zijn welkom!
project kabouterland (Wim Geeraerts en Anita Spans-februari 2013). Problematiek: de kinderen gooien hun afval overal rond omdat ze dat zien van hun ouders die zelfs vuurtjes stoken om alles op te ruimen, ze beseffen niet hoe toxisch deze vuurtjes zijn en hoe milieubelastend het gedumpte afval is. Op de lagere school In Batulayar werden 2 toneelstukjes i.s.m. de kinderen opgevoerd: 1. het overal rondslingerende afval sorteren (cfr mandjes en posters in een bepaalde kleur), dit wordt speels gebracht door o.a. het sorteren door de kinderen van het afval voor �hun� huisjes (getekend op het bord); 2. Slim en gezond aankopen met zo weinig mogelijk afval, aanleren hand- en tandhygiëne.
